Geçmiş olsun
Ahmet Efendi saatin tiz sesiyle sabah uykusundan uyandı, yatağından kalktı gün doğmak üzereydi. Yapacak çok işi vardı. Hemen lavaboya gitti sabah namazı için abdestini aldı havlusu ile kurulandı, odaya geçip seccadesini serdi huşu ile kıbleye yöneldi. Etraf sessiz arada bir sokaktan gelen araba eksoz ve korna sesleri de olmasa iyice yalnızlığa gömüldüğünü hissedecek gibiydi. Namazını kıldı, ellerini kaldırıp duasını yaptı. Gönlüne bir huzur gelmişti, bu huzur Allah'a karşı görevini yerine getirmenin, üzerinde Allah tarafından farz kılınan bir vazifenin yerine getirilmesinin huzuruydu. Sessizce yatak odasına geçti üzerini giyindi, çantasını kontrol etti, ceplerine baktı akşamdan hazırlamış olduğu notlarını defterlerini cüzdanını kimliğini hepsini tastamam yanına almıştı. Artık evden çıkıp işine gidebilirdi. O da öyle yaptı besmele ile evin kapısını açtı sağ ayağını kapının eşiğine koyup kapıyı çekti ve sessizce dışarı çıktı. Artık kendisini işine odaklaması gerekiyordu. Dünya